Czym różni się stal nierdzewna w zależności od gatunku?

Stal jest znakomitym materiałem do wykonywania większości elementów, które muszą łączyć dobry stosunek masy własnej do wytrzymałości tworzonej struktury na różne oddziaływania mechaniczne. Ze względu na znakomite parametry użytkowe jest używana przy produkcji maszyn i urządzeń, pojazdów, konstrukcji oraz infrastruktury, a także przedmiotów codziennego użytku. Z uwagi na jej główny składnik, jakim jest łączone z węglem i innymi dodatkami żelazo jest niestety w znacznym stopniu podatna na korozję, a więc proces utleniania, który stopniowo niszczy jej powierzchnię, odbierając pierwotną wytrzymałość. Istnieją jednak różne gatunki stali nierdzewnej, których specjalnie dobrany skład pozwala na wyeliminowanie tej wady. Przekonajmy się, czym wyróżniają się stale nierdzewne i co charakteryzuje różne jej rodzaje.

Charakterystyka stali nierdzewnej

Podstawową cechą stali nierdzewnej jest jej odporność na korozję, jaką uzyskuje za sprawą specjalnych dodatków stopowych, których obecność sprawia, iż jej powierzchnia ulega samoczynnej pasywacji, a zatem pokrywa się cienką warstwą tlenków. Chroni ona materiał od kontaktu z tlenem i wykazującą znakomite przewodnictwo elektryczne wodą, która sprzyja procesowi rdzewienia. Podstawowym dodatkiem nadającym specjalne właściwości jest chrom, jednak pomocne w zabezpieczaniu stali są też nikiel oraz molibden. Jeżeli chodzi o różne gatunki stali, to możemy mieć do czynienia z najpopularniejszymi stalami austenitycznymi zawierającymi żelazo, chrom i nikiel, stalami ferrytycznymi zawierającymi żelazo i chrom, a także martenzycznymi składającymi się głównie z żelaza oraz chromu, jak również stalami duplex, w których znajdują się żelazo i chrom wraz z niklem.

Właściwości stali

Stale nierdzewne mogą wykazywać różną spawalność, odporność na utlenianie i korozję, a także własności mechaniczne. Dla stali austenitycznych wysoką spawalność wykazują stale z dodatkiem tytanu oraz zmniejszonym stężeniem węgla – 1.4541, 1.4307, 1.4306, 1.4571, 1.4404, 1.4432 i 1.4438, jak również zawierające azot 1.4547 oraz 1.4529. Stale o zwiększonej odporności na korozję dzięki dodatkowi molibdenu to 1.4401 i 1.4436, a gatunki radzące sobie z utlenianiem za sprawą niklu to 1.4828, 1.4833, 1.4841, 1.4845. Podniesioną odporność mechaniczną mają natomiast stale 1.4310 oraz gatunki z azotem 1.4315, 1.4311, 1.418, a także z wysoką zawartością niklu 1.4303. Podobne rozróżnienia zachodzą w obrębie stali ferrytycznych i stali duplex.

Wróć na bloga